بر طبق گزارش IDTechEx، پیش‌بینی می‌شود که تا سال 2025، حدود GWh 10 باتری سدیم-یون به کار گرفته خواهد شد. این نوع باتری در دهه‌ی آینده رشد سالانه‌ی 27 درصدی را تجربه خواهد کرد. فناوری باتری‌های سدیمی می‌تواند در داخل خطوط تولید باتری لیتیومی، ساخته شود لذا سرعت رشد مشابهی با باتری‌های لیتیوم-یون داشته باشد و هر شرکت باتری‌ساز می‌تواند خطوط ساخت باتری سدیمی خود را راه‌اندازی کند.
بنابر اظهار این گزارش، هنوز فناوری باتری با چگالی انرژی مابین باتری لیتیومی و سرب-اسید وجود ندارد که از نظر قیمتی، مقرون به صرفه باشد. باتری‌های سدیمی 87 دلار به ازای هر کیلووات ساعت انرژی، هزینه در بر دارند.
تا پایان این دهه، پیش‌بینی می‌شود که هزینه باتری‌های سدیمی که از آهن و منگنز در کاتد‌های خود بهره می‌برند، به کمتر از 40 دلار در هر کیلووات ساعت در مقیاس سلول و 50 دلار در هر کیلووات ساعت به ازای هر پک باتری برسند. این اتفاق نیازمند بهبود بازدهی، تولید انبوه و توسعه فناوری‌های لازم برای ساخت باتری‌ها سدیم-یون است.
در کاربرد خودروهای الکتریکی، چگالی حجمی، اولین و یا دومین اولویت را دارد. زیرا با افزایش حجم اشغال شده توسط باتری، با توجه به ابعاد محدود یک خودروی برقی، فضا برای تعداد باتری کمتری مهیا است و لذا مسافت قابل طی شدن توسط خودرو کاهش می‌یابد. اما در ایستگاه‌های ذخیره‌ی انرژی ساکن، چگالی انرژی کمتر، کاربرد باتری را محدود نمی‌کند و مهم‌ترین عامل قیمت تمام شده‌ی ذخیره‌ی انرژی در هر کیلووات ساعت است.
برتری باتری سدیم-یون زمانی نمایان می‌شود که قابلیت استفاده از تمام ظرفیت باتری لیتیومی وجود ندارد. برای مثال، خودروهای اقتصادی با قیمت پایین‌تر معمولا از باتری‌های لیتیومی با ظرفیت محدود استفاده می‌کند. همچنین باتری‌های سدیمی در دمای پایین سریع‌تر شارژ می‌شود و افت ظرفیت کمتری دارند.
باتری سدیمی به عنوان یک فناوری مکمل و نه جایگزین در کنار تکنولوژی موجود لیتیوم-یون شناخته می‌شود و در آینده نیز باتری‌های لیتیومی به دلیل داشتن ظرفیت ذخیره انرژی بالاتر، هم‌چنان جایگاه خود را حفظ خواهند کرد.
برای مشاهده متن اصلی خبر روی اینجا کلیک کنید.
