شیوع بیماری کرونا منجر به استفاده گسترده مردم از ماسک شده است به طوری که ماهانه چیزی در حدود 130 میلیارد عدد ماسک در جهان مصرف می شود. با توجه به این که بازیابی این حجم از ماسک به دلیل مشکلاتی نظیر تولید گازهای سمی با مشکل روبرو است، گروهی از محققین دانشگاه ملی علم و فناوری میسیس روسیه به همراه همکاران امریکایی و مکزیکی خود موفق به فناوری جدیدی شده اند که امکان استفاده از این ضایعات را برای ساخت باتری های مقرون به صرفه فراهم می کند.
باتری های ابرخازنی (باتری های ابرخازنی باتری هایی هستند که در ساخت آنها از مواد الکترودی ابرخازنی نظیر گرافن و یا کربن فعال استفاده می شود.) ساخته شده به این روش باتری های نازک، منعطف و ارزان قیمت هستند که به روش زیر ساخته می شوند: برای ساخت این باتری ها، ابتدا ماسک ها توسط روش التراسونیک ضدعفونی شده و سپس در جوهری از گرافن غوطه ور میشوند تا کاملا به گرافن آغشته شوند. در مرحله بعدی، ماسک های پوشش داده شده با گرافن تحت دمای 140 درجه سانتی گراد پرس می شوند. لازم به ذکر است که دمای کربونیزه در محدوده 1000 درجه سانتی گراد برای ساخت باتری های معمول ابرخازنی مورد نیاز است، از این رو، فناوری جدید حاضر موجب صرفه جویی حدودا 10 برابری می شود. پس از تهیه مواد الکترودی در مرحله قبل، جداکننده آغشته به الکترولیت که آن نیز از ماسک های مصرف شده ساخته می شود در بین دو الکترود باتری قرار می گیرد. جداکننده معمولا ماده ای پلیمری است که فاقد هدایت الکتریکی می باشد اما هادی یون است تا به یونها اجازه حرکت بین الکترودها را بدهد. در مرحله آخر، اجزای ساخته شده باتری در داخل محافظ باتری که از ورق های دارویی مصرفی ساخته شده است قرار میگیرد.
باتری های ساخته شده به این روش دارای انرژی در حدود 98 وات ساعت بر کیلوگرم هستند که با افزودن نانوذراتی نظیر کلسیوم کبالت اکساید به الکترودهای تهیه شده می توان این ظرفیت انرژی را به صورت قابل توجهی افزایش داد.
